Z DNIA NA DZIEŃ, Z TYGODNIA NA TYDZIEŃ

„Ricochette” Pawła Przywary

Jerzy Żelazny

RICOCHETTE

Czytam dwie pierwsze linijki tekstu nowej książki Pawła Przywary Ricochette: Może każda doba ma swą składnię. Każdy element – swe miejsce. Uderzenie siekiery – pień. Przejazd furgonu. Praca zegarów ściennych. Awionetka nad dachami. I już wiem, że przeczytanie tej powieści wymaga sporo trudu. Może jest poza moją percepcją? Albo błędnie odczytam. Budzi mą niechęć. Jestem przyzwyczajony do innej prozy powieściowej. W której fabuła wyrazista, nie przytłumiona zalewem słów czerpanych zewsząd, z całej rzeczywistości, tej codziennej, błahej, ale również naukowego żargonu, wszelkich nauk od kosmogonii począwszy na biologii, na ziemi skończywszy, jej niejasnych i nieprzyjemnych wnętrznościach, czerpie z wszelkich nauk humanistycznych, z filmu, baśni, prawa i kryminalistyki, no i oczywiście filozofii. Nie sposób wszystkich obszarów wymienić. a więc słowa, słowa, słowa - parafrazując Szekspira. Te słowa mają jednak wielką moc, co mógłbym opisać, przytaczając sentencję z Aldousa Huxleya: Słowa mogą być jak promienie Roentgena; jeśli używać ich właściwie, przenikną wszystko. Czytasz i słowa cię przeszywają.

Podczas lektury towarzyszyło mi przeświadczenie, że autor wymyślał poręczne, wiele mówiące zdania, a często równoważniki zdań i je zestawiał w akapity, a te w niewielkie rozdziały i tak powstała ta książka. Zdania (równoważniki zdań) nie zawsze mają wyraźny związek, odstają od siebie, czytelnik musi doszukiwać się tego związku. Zacytujmy jeden z akapitów wybrany trochę na chybił trafił, no i bo jest niedługi:

Czytaj więcej: „Ricochette” Pawła Przywary

„Wiedziona” Bogumiły Malety

Leszek Żuliński

DOJRZAŁY DEBIUT

O Bogumile Malecie nic wcześniej nie wiedziałem. No bo jak mogłem wiedzieć, skoro ten tomik jest jej debiutem. A na dodatek dotarł do mnie dość późno po jego wydaniu.
Autorka mieszka nieopodal Poznania, toteż nie dziwię się, że „wpadła w oko” Łucji Dudzińskiej, która cudnie „poluje” na autorów tamtego środowiska. Toteż i Maleta została członkinią Ogólnopolskiej Grupy Literycznej Na Krechę, której Dudzińska patronuje. Tak czy owak tamta „społeczność poetycka” to mocny „wysyp talentów”.

Oto tytułowy wiersz tomiku Malety pt. wiedziona: skrada się dostojnie / w długiej szacie / przetykanej blaskiem, / gwiazd wtedy jeszcze więcej niż ludzi. // wyjątkowo wszyscy śpią / tylko ona czuwa / uwiedziona przez przeszłość / gotowa na przyszłość i ciemność // psychodeliczna purpura miesza się / z zapachem magii / prześwituje i zmienia barwę // gdy podniesie namiętność / osiąga temperaturę wrzenia / noc jest najpiękniejszą z kobiet.
Zauważcie: dopiero w ostatnim słowie tego wiersza dowiadujemy się o czym on jest. A to po prostu „opowieść o nocy”. Bardzo pięknie opowiedziana.

Czytaj więcej: „Wiedziona” Bogumiły Malety

Gazeta „Herbertiady”

24 sierpnia, przy okazji gali dwudziestej edycji Ogólnopolskiego Przeglądu Twórczości Zbigniewa Herberta w kołobrzeskim Regionalnym Centrum Kultury, przybywający widzowie otrzymywali szczególne wydawnictwo, prasową popołudniówkę (jak nazwali ją twórcy, wedle przedwojennego lwowskiego wzorca), zatytułowaną „Herbertiada”. Jak wspomina w odredakcyjnym słowie Katarzyna Pechman, pierwszy numer trafił do czytelników dziesięć lat temu. Obecny jest drugim. Przewidywanego trzeciego spodziewać się należy dopiero za kolejną dekadę…

Gazeta, zwiększonego formatu, licząca dwanaście stron, zawiera – oprócz tekstów – zdjęcia z archiwum rodziny Z. Herberta. A także trzy barwne reprodukcje jego portretów, autorstwa Teresy Melerowicz, Józefa Czapskiego i Krzysztofa Bagorskiego.
Wydawcą jest Stowarzyszenie Katolicka Inicjatywa Kulturalna w Kołobrzegu. Zaś pomysłodawcami i redaktorami byli Jacek Pechman i Rafał Żebrowski. Rzecz graficznie opracował Dariusz Jakubowski. A gazetę wydrukowało kołobrzeskie wydawnictwo Kamera.
Oto zawartość:

Czytaj więcej: Gazeta „Herbertiady”

Ogólnopolski konkurs na ilustrację do tekstu piosenki Jeremiego Przybory

Organizatorem konkursu jest Kutnowski Dom Kultury. Konkurs ma charakter otwarty. Adresowany jest przede wszystkim do artystów plastyków i studentów akademii sztuk pięknych, a także do uczniów i absolwentów liceów plastycznych.

Każdy uczestnik może przesłać na konkurs maksymalnie trzy ilustracje do tekstów piosenek Jeremiego Przybory.

„Ilustracja nie powinna powtarzać tego, co powiedział pisarz, lecz w sposób twórczy uzupełniać jego słowa i przedłużać działanie tekstu. Wynika stąd nieodparcie pierwszy wniosek: nierozerwalność ilustracji z tekstem, który powinien być artyście w całości znany i zgodnie z intencjami autora przez niego skomentowany (...) ilustracja winna być inspirowana przez autorskie słowo. Rycina postępuje za tekstem, a nie może zdominować ani zająć w książce miejsce niezależne, poddana jedynie rygorom własnej sztuki” , napisał K. Głombiowski w pracy „Książka w procesie komunikacji społecznej”.

Czytaj więcej: Ogólnopolski konkurs na ilustrację do tekstu piosenki Jeremiego Przybory