Rozstrzygnięcie świątecznego konkursu „Latarni Morskiej” i „eleWatora” OSTATNIE ZDANIE

Kategoria: z dnia na dzień Utworzono: środa, 08 kwiecień 2015 Opublikowano: środa, 08 kwiecień 2015 Drukuj E-mail

Krótko przed świętami Wielkiej Nocy ogłosiliśmy – wspólnie z kwartalnikiem literacko-kulturalnym „eleWator” - błyskawiczny konkurs świąteczny OSTATNIE ZDANIE. Należało podać nazwiska i tytuły powieści, z których przytoczyliśmy ostatnie zdania. Za biorące udział w rozdziale nagród uznawane były osoby podające minimum trzy prawidłowe odpowiedzi (na dziesięć możliwych). Przyznaliśmy, zgodnie z regulaminem konkursu, trzy nagrody. A każda z nich to pakiet zawierający po egzemplarzu jednego z archiwalnych numerów „Latarni Morskiej” i „eleWtora”, do tego książki opublikowane w „koLekcji eleWatora”: Andrzeja Turczyńskiego Homo Pictor, Homo Viator, Jacka Bielawy „Święty Antoni” i inne opowiadania, Ireneusza Sakowskiego Waleniada oraz wydane w ramach biblioteki „Latarni Morskiej”: Anatola Ulmana Oścień w mózgu. Felietony wybrane i Wojciecha Czaplewskiego Pochwała niezrozumiałości. Eseje filozoficzno-literackie.
Nagrody w naszym konkursie otrzymują:
Irena Knapik-Machnowska z Gdańska,
Miłosz Waligórski z Bydgoszczy,
Joanna Wilga z Łodzi.

Pakiety z nagrodami rozesłane zostaną w najbliższych dniach. Prosimy zwycięzców konkursu o elektroniczne potwierdzenie odbioru.
A oto przypomnienie konkursowych cytatów. Oraz źródła tychże:

1. I dopiroż od Śmiechu, do Śmiechu, Śmiechem Buch, Śmiechem bach, buch, buch Buchają!...
Witold Gombrowicz Trans-Atlantyk (1988)

2. Ponieważ jednak może nas w końcu głos obowiązku zmusić do złożenia dokumentu w muzeum, nie przechylajmy się tędy i owędy przed nami, zbierając, chwytając, łatając rozmaite  p o n i e w a ż  do odległego z pozoru  z a t e m.
Leopold Buczkowski Wszystko jest dialogiem (1984)

3. Mówiłem donośnie, bez przerwy, jak chłopi, jak ludzie z miasta, szybciej i szybciej, zachwycony dźwiękami nasączonymi treścią niby rozmiękły śnieg wodą, upewniając się raz po raz, że powróciła mi mowa i że nie zamierza uciec ode mnie przez drzwi wiodące na balkon.
Jerzy Kosiński Malowany ptak (1989)

4. Nasze dusze nigdy stąd nie odejdą i nigdy tu nie usną.
Jerzy Pilch Pod mocnym aniołem (2000)

5. Nic, znajdę sposób.
Wiesław Myśliwski Ostatnie rozdanie (2013)

6. I to jedyna nieśmiertelność, jaką możemy ze sobą podzielić, moja Lolito.
Vladimir Nabokov Lolita (1991), przeł. Robert Stiller

7. A oto co wołał do mnie głosem mego ojca Kilgore Trout: - Daj mi młodość, daj mi młodość, daj mi młodość!
Kurt. Vonnegut, Jr. Śniadanie mistrzów czyli Żegnaj, czarny poniedziałku (1977), przeł. Lech Jęczmyk

8. Teraz postaw kropkę – szepnął – a tym, którzy nie wiedzą, co to znaczy, powiedz, że wszystko skończone.
Miodrag Bulatović Bohater na ośle (1977), przeł. Danuta Cirlić-Straszyńska

9. Dziób otworzył się jeszcze szerzej, po czym Czerwony Wróbel zbliżył łebek i wtem rozżarzona żółta jasność wylała się, pochłaniając mnie całego.
Charles Bukowski Szmira (2002), przeł. Tomasz Mirkowicz

10. Następuje totalny triumf świata roślinnego.
Michel Houellebecq Mapa i terytorium (2011), przeł. Beata Geppert

Cóż, nikomu nie udało się podać wszystkich prawidłowych odpowiedzi. Najwięcej trafnych rozpoznań (7 na 10) znaleźliśmy u Pani Ireny Knapik-Machnowskiej.
I jeszcze słuszna uwaga zgłoszona przez jednego z uczestników konkursu – dotycząca punktu drugiego. Rzecz prozatorska Leopolda Buczkowskiego Wszystko jest dialogiem nie jest powieścią. Fakt, nie jest. Za mimowolne wprowadzenie w błąd przepraszamy.