Śpiewający kamień, Wiersz, Liście kamienia, Przyjaciele, Zmysł, Oczekiwanie, Nieświat, Skrzyżowanie, Pogorzelisko

Kategoria: poezja Opublikowano: sobota, 31 grudzień 2011 Drukuj E-mail


Zdravko Kecman


I.
ŚPIEWAJĄCY KAMIEŃ

Znaleźli go w gaju
pośród winnych latorośli
wciągnęli do domu
owinęli tobą żeby nie złapał chłodu

śpiewał bezgłośnie
nastawili uszu i słuchali obrotów nieba
opadał z niewidzialnego

wówczas zrozumieliśmy
kamienne granie

 

II.
WIERSZ

Na ścianie był napisany wiersz, nauczyliśmy się go na pamięć. Czasami szeptaliśmy go przed snem, żeby nie zapomnieć.

Wierszu
wymyśliłeś mnie
nie stałem się przed tobą
wypuść mnie żebym powrócił
tam gdzie nie byłem
teraz
jestem tu, dlatego mnie
znalazłeś, i uwiodłeś
odchodzę tam
gdzie nie byłem

 

III.
LIŚCIE KAMIENIA

Zapalicie liście kamienia
żeby iskrzyły
Zechcecie żeby gorzały
w palącym pyle
pozostawicie bruzdy pługa
młode serce przebijecie kosą
Krzyknie
kura we Wszechświecie
i krzyk da się
słyszeć w kamieniu
Ze wszystkich płuc
się wyrwie 
 

 

IV.
PRZYJACIELE

Dwaj przyjaciele Joja i Dimitrije
spisują testament

Ja wiem
jak rozmawiają z ziemią
ona poznaje mój chód
i wie o czym myślę
dopóki jestem

Jedynie jej mnie zwróćcie
po śmierci
i dalej jestem

Martwą garścią ziemi
zasypcie

 


V.
ZMYSŁ

Słyszy
daleko od siebie
kiedy nas nie staje

Niebo się
otwiera i droga nasza
przed nim

To jest zmysł
którym jeszcze nikt nie słyszał

 


VI.
OCZEKIWANIE

Jesteśmy sami
spięci
oczekujemy

Nóż
udaje ogień

Dom
się zamyka

 


VII.
NIEŚWIAT

Nieświecie
Co mnie szukasz
Nie szukaj
Niczego
Weź dno mojego
Nieświata

 


VIII.
SKRZYŻOWANIE

Ten kamień
który stoi na skrzyżowaniu w Usoricach *
i wskazuje podróżnikom drogę
już nie poucza
ale się od niego wiele
nauczyłem

Siedzę
na tym kamieniu i rozmyślam
jestem jego częścią

Kamień milczy ustami na cichym wietrze
i językiem mówi
w jakimś dawnym języku

W kamieniu kona ogień
kiedy dobija kamieniem kamień

wylatuje dym
i na domach dymy

Ten kamień przypada wszystkim
i nikomu

Podnoszę się i odchodzę
sam


* Usorici (miejsce urodzenia Poety)  
   
 

IX.
POGORZELISKO

Duszo wiatru
Gorejesz do samego sklepienia

Duszo wiatru
Wątłe drzewo obłóczone w ludzką skórę

Ogniu płomieni
Duszo wiatru
abyś oświetliła mimochodne 


przełożyła Agnieszka Syska (Agnješka Siska)


Prezentowane wiersze pochodzą z książki:
Sprawy domowe (Kućne stvari) - Banja Luka 2011, Biblioteka Poezja Niezależna, Stowarzyszenie Literatów Serbskich, Oddział Banja Luka (Biblioteka Savremena poezija, Udruženje Književnika Srpske, Podružnica Banja Luka).  


portal LM, grudzień 2011