Z DNIA NA DZIEŃ, Z TYGODNIA NA TYDZIEŃ
„Prowincja” - nr 4/2017
I oto mamy ostatni tegoroczny numer kwartalnika społeczno-kulturalnego Dolnego Powiśla i Żuław „Prowincja”. Bieżące wydanie pisma, publikowanego przez Stowarzyszenie Inicjatyw Obywatelskich TAKA GMINA w Sztumie, tym razem liczy 220 stron. Z barwnymi, utrzymanymi w lirycznych tonacjach, ilustracjami na I, III i IV stronach okładek autorstwa Mariusza Stawarskiego. O którego twórczości w głębi kwartalnika pisze Agnieszka Albrecht („Księżyc w labiryncie. Malarstwo Mariusza Stawarskiego w malborskim zamku”). Zaś w odredakcyjnym wstępie czytamy: Idzie zima. Idą święta. Czas na prezenty. Spieszymy z naszym kwartalnikiem. Dobra okazja, żeby ludziom życzliwym zanieść dobrą nowinę prowincjonalnych treści. (…) Na świąteczny czas Bożego Narodzenia i na cały przyszły rok życzymy samego dobra każdego dnia, rodzinnego ciepła, wiernych przyjaciół i nieustającego zaczytania w „Prowincji”.
A co jeszcze znajdziemy w trzydziestym już numerze pisma? Między innymi:
„Za wcześnie na rytuały” Barbary Janas-Dudek
Leszek Żuliński
STAN EGZYSTENCJALNY
Barbara Janas-Dudek debiutowała w roku 2009. Do tej pory wydała trzy tomiki i jeden arkusz poetycki. Tomik Zakład pracy chronionej doczekał się też „emisji” teatralnej. W środowisku literackim pojawiła się szybko i energetycznie. Innymi słowy: znamy ją i cenimy.
Ten najnowszy tom jest kolejnym krokiem do przodu. Otwiera go wiersz pt. wieszczba. Cytuję w całości: wszyscy wyszliśmy z wody, więc cztery lata deszczu nie / powinny wyrządzić nam większej krzywdy. tymczasem dom / obraca się w dryfujący statek pośrodku oceanu, do którego / tak trudno się dostać. Rebeka nadal żywi się ziemią, później wymiotuje, nigdy nie urodzi dziecka. Urszula wegetuje / upstrzona wstążkami i farbą. niebo upuszcza ostatnie krople. słońce wynurza się z wody. jeszcze wszystko można / naprawić. otworzyć okiennice i drzwi. przejdą zmarli / utrapieni z innego świata. odmalujemy ściany, odymimy / kąty, rozlejemy wosk. nikt nie powie, że wszystko zostało / zapisane i będzie toczyć się wokół bez ratunku dla / kogokolwiek. będzie wolno zamieniać się w pył.
13 grudnia 1981 (zwyczajnie)
Magdalena Tarasiuk
Ponieważ nie byłam już dzieckiem, „Teleranka” nie włączałam, a więc nie było szokiem, że go nie ma. Załamał mnie raczej brak normalnej „Trójki” (dziś mam zamiennie TOK FM, wtedy wszędzie przemawiał Jaruzelski). Samego momentu konstatacji „rzeczywistości wojennej” nie pamiętam również. Raczej histerię mojej matki. Biegała po przedpokoju z rozwianym porannie, niedzielnie nieprzyczesanym włosem, krzycząc, wojna, wojna! Co my teraz z tobą zrobimy w szóstym miesiącu ciąży?! Gdzie cię ukryjemy? Musisz iść na zwolnienie i się schować! A jak będą zabierać kobiety w ciąży, żeby wymóc na mężczyznach lojalność?!
Moja przytomna babka do matki. – Idiotko, uspokój się! Naszą Madzię zabiorą?! Ta do czegoś na pewno im się przyda! Z brzuchem! A poza tym Jaruzelski nie będzie strzelać do kobiet w ciąży! Puknijcie wy się wszyscy w łeb! Gotuj mleko! A ty – zwróciła się do mnie – rób mężowi śniadanie!
Proza użytkowa fantasy
Anatol Ulman
Marzą mi się takie, szczere do krwi ostatniej, prawdziwe do rdzenia mózgu, uczciwe strony ogłoszeniowe w gazetach, internecie, telewizji, na słupach, murach i naturalnie telebimach, gdzie pożerający nas żywcem producenci oraz sprzedawcy wszystkiego bez żadnej hipokryzji objawią swe wiarogodne, nieustępliwe, niezłomne moralnie intencje.
Pozwolę sobie podać wybrane, szlachetne przykłady takiej prozy mych marzeń:
Ociekające krwią naszych mniejszych (i większych) przyjaciół oraz szlamem sojowym Zakłady masarskie im. Ciepłej Wszechmiłości poszukują biegłego, silnego i bezwzględnego hydraulika do wtłaczania przemocą hektolitrów wody w produkowane, przepyszne wyroby wędliniarskie.
Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza
Organizatorem konkursu jest Prezydent Miasta Radomia. Współorganizatorem jest Muzeum Witolda Gombrowicza.
Nagroda w wysokości 40.000 zł zostanie przyznana za debiut rozumiany jako pierwsza albo druga książka autora, napisana prozą artystyczną w języku polskim i wydana w 2017 roku.
Książki do konkursu mogą zgłaszać autorzy, wydawnictwa, osoby reprezentujące instytucje kultury, media o charakterze literackim, osoby prywatne, członkowie Kapituły. Zgłaszane książki powinny posiadać numer ISBN. W uzasadnionych merytorycznie przypadkach Kapituła może dopuścić do udziału w konkursie książkę wydaną bez numeru ISBN.
Więcej artykułów…
Książki Latarni
(zakładka w trakcie opracowania)
