Okiść, Augur, Ruń, Nauka chodzenia, Migawki
Bartosz Suwiński
OKIŚĆ
Na gałęzi przysiadła pliszka.
Pośród łanów skryte zające i maki.
Łopian na brzegu łąki,
w jego liściach zbłąkany trzmiel
z naderwanym skrzydłem
próbuje wzbić się do lotu.
AUGUR
Zając we wschodzących zbożach strzyga uszami.
Kępki chabrów i pojedyncze maki.
Samotny trzmiel nad wydeptaną ścieżką.
Trzy małe sarny wypatrują z gęstych zarośli.
Jeszcze nie wiedzą, co zrobić.
RUŃ
Nietoperz chwyta owady,
rzeka sunie w dół.
Żyto stoi nieruchomo jak zacięta wskazówka.
Liście młodej kukurydzy zwarte i suche,
choć wilgoć naciera z każdej strony.
NAUKA CHODZENIA
Wróbel z przetrąconym karkiem
przyklejony do ściany.
Z dziobem rozwartym,
ze skrzydłami, które nie chcą drgnąć
ani trochę, chyba już. Idący ulicą chłopczyk
zawija go w papierek po lodzie, palcem głaszcze
po łebku, prosi go, żeby wstał. Stojąca nad nim
kobieta wskazuje palcem kubeł, krzyczy:
„wyrzuć to, ale już”.
MIGAWKI
*
Jabłka gniją pod drzewem,
pszczoły obsiadły ogonki,
złożyły skrzydła, ucichł syk.
*
Na kupie gnoju siadła mucha,
byk kiwa łbem, konik polny
szura między rajkami.
*
Martwa mysz leży na miedzy
z otwartym okiem,
w którym przeglądają się muchy.
*
Stonka na ziemniakach
dziurawi liście, grudy piasku
roznieciły kurzawę.
*
Zaraz spadnie deszcz,
tlen będzie rozpierał się w powietrzu,
a czas gęsty jak szczecina rozwłóczy ziemię.
*
Woda spłynie w kałuże, przez które
będzie skakać dziecko
i zmoczy gumiaki.
*
Chmura oberwie się poza widzenie,
spadnie czereśnia nadgryziona
przez szpaka.
*
Odlecą ptaki,
skorupki orzechów
wyschną zaraz na słońcu.
*
Jaskółki wylecą ze stodoły,
kamienie z procy będą
ocierać się o ich skrzydła.
Bartosz Suwiński
(wiersze ze zbioru „Wyraj”, który wkrótce ukaże się nakładem wydawnictwa FORMA)
Przeczytaj też w dziale ‘poezja’wcześniejsze wiersze B. Suwińskiego, w dziale ‘eseje i szkice’ impresję „Pory poezji. Sześć notatek z lektury Miłobędzkiej”, a także w 'porcie literackim' recenzje jego tomików: Bliki (2013), Odpust (2013), Uroczysko (2014) oraz książki eseistycznej Pory poezji. Koncepcja czasu w twórczości poetyckiej Krystyny Miłobędzkiej (2017)