Z DNIA NA DZIEŃ, Z TYGODNIA NA TYDZIEŃ
„Z domami ludzi” Karola Samsela
Leszek Żuliński
SUKCES AUTORA, KLĘSKA KRYTYKA
To już dwunasta książka Karola Samsela. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że pierwsza wyszła w roku 2003, a więc takich autorów nazywamy „płodnymi”. Zazwyczaj takie tempo nie idzie w parze z wielkimi sukcesami, w przypadku Karola jednak to nie dziwi. On siedzi po uszy w literaturze i w szybkim czasie zyskał sobie wysoka markę. Tak!, Samsel to autor i naukowiec (akademik z doktoratem; pracujący nad habilitacją) z wysokiej półki – talent nieprzeciętny. Biorąc pod uwagę, że jest teraz 32-latkiem, to imponujące.
Kiedy zrecenzowałem 2014 roku jego tomik Więdnice, Karol odezwał się do mnie listem, którego fragment przytaczam:Tomik był pisany krwią i kością, Leszku. Jak żaden inny. Był moment w tworzeniu tej książki, w którym dochodziłem do bardzo niebezpiecznego wniosku, że szaleństwo pisarza erudycyjnego, człowieka posiadającego słownik, może doprowadzić do poszerzenia granic języka literackiego, do ostatecznego (na miarę naszych małych ostateczności) wysłowienia. I zmierzałem w kierunku tej szczeliny.
„Pomerania” lutowa
Nowy rok rozkręcił się, przynosząc drugi numer (2/2018) kaszubskiego miesięcznika społeczno-kulturalnego „Pomerania”. Periodyk - liczący 76 stron (w tym odrębnie paginowana wszywka dodatku edukacyjnego „Najô Ùczba” [nr 2/114]) - otwiera artykuł Jerzego Nacela „Pamiętajmy o zaślubinach Polski z morzem”. A co w głębi lutowego wydania? Między innymi:
Sławomir Lewandowski: „Nowe przystanki Pomorskiej Kolei Metropolitalnej” (‘Transport na Pomorzu’)”;
Witold Wantoch Rekowski: „Rynszt, wieś na granicy. 2” (‘Historia’);
Stanisław Salmonowicz: „>Inne czasy, inni ludzie<?” – o książce Tomasza Krzemińskiego Codzienność mniejszych miast Pomorza Nadwiślańskiego końca XIX i pierwszych dziesięcioleci XX wieku (z cyklu 'Gawędy o ludziach i książkach');
„Szalona Monika” Jana Drzeżdżona
Jerzy Żelazny
UWIODŁA MNIE SZALONA MONIKA
Proza Jana Drzeżdżona uwiodła mnie dawno temu, potem mi przeszło to uwiedzenie na wiele lat. Po przeczytaniu Szalonej Moniki powróciło zwielokrotnionym zachwytem.
Jan Drzeżdżon to pisarz wybitny, aczkolwiek osobny. I niezbyt znany większej liczbie czytelników. Tak mniemam - niesłusznie zapomniany, a niegdyś jego powieści budziły namiętne spory za przyczyną Henryka Berezy, który o twórczości autora „Leśnej Dąbrowy” napisał: „ Jan Drzeżdżon jako autor tylko do roku 1977 włącznie opublikowanych utworów jest pisarzem wybitniejszym niż Llosa i Cortazar razem wzięci z Borgesem na przyczepkę”. (cyt. H. Bereza, „Taki układ” 1981, str. 338). Ta opinia wzbudziła powątpiewanie i sprzeciw innych krytyków i pisarzy.
Górnośląska Nagroda Literacka JULIUSZ
Organizatorem konkursu jest Miasto Rybnik. Nagrodę otrzyma autor najlepszej książki napisanej i wydanej po polsku po raz pierwszy w 2017 r.
Podmiotami upoważnionymi do zgłaszania książek do Nagrody są wszystkie osoby, które ukończyły 18 lat, wydawnictwa, osoby reprezentujące instytucje kultury oraz media o charakterze literackim, a także członkowie Kapituły.
Zgłoszenia należy przesyłać pocztą. Do zgłoszenia należy dołączyć 12 egz. książki (szczegóły w regulaminie).
Zwycięzca otrzyma statuetkę Górnośląskiej Nagrody Literackiej JULIUSZ oraz nagrodę pieniężną w wysokości 40.000 zł.
„Wzruszenia” Jarosława Jakubowskiego
Anna Łozowska-Patynowska
EMOCJONALIZM – ESENCJONALIZM?
„Wzruszenia” Jarosława Jakubowskiego to cykl liryków tworzonych na symbolicznej kanwie przemian pór roku. Związek człowieka z naturą wydaje się w ten sposób podłożem całej interpretacji zbioru. Ale nie tylko tradycja Reymontowska patronuje poetyckiemu tworzywu tych tekstów. Przyroda jako element stały ludzkiego życia znamionuje wykształcenie możliwości innego spojrzenia na rzeczywistość. To ludzka wrażliwość, której źródeł poszukuje Jakubowski w percepcji zjawisk atmosferycznych, staje się celem nadrzędnym cyklu. Spójny tematycznie i kompozycyjnie zbiór utworów wydaje się nie tylko pojedynczym „wzruszeniem”, ale właściwe summą wzruszeń, ich wykładnią. Esencjonalna właściwość tych wierszy, na przykład w utworze „Grudzień, kolęda”, łączy się z dynamiką, przepływających w umyśle czytelnika, obrazów.
Więcej artykułów…
Książki Latarni
(zakładka w trakcie opracowania)
