Notatki na marginesach (37)

Category: z dnia na dzień Published: Tuesday, September 01 2020 Print Email

Bartosz Suwiński

KOTLINA. SZAŁAWIŁY

1.
Trzeci dzień sierpnia cały w deszczu. Nie zwracaj się do ludzi. Patrz, zaborek lesion. „Niech go ziemia odwilży, nie tak twardo tłoczy” (Mikołaj Sęp-Szarzyński).

2.
Niepodwiązany słonecznik kolebie się w noc, jabłonka ma się dobrze, przez ciszę przeleciał szerszeń. Dukam pod kieliszek: „Ta cicha rzeczy postawa / Jest moim myślom przyjemną. / Witam cię, Nocy łaskawa. / Tyś sama ze mną” (Franciszek Kniaźnin). 

3.
Janek patrzy na rzekę, trzyma mnie za rękę. „Strużek bieży przez łąkę, rybki w nim igrają, / Kamyczki malowane w wodzie się błyskają, / Ale skoro Halenka ukaże swe lice, / Nic nie są jasne strugi, nic nie są krynice” (Szymon Szymonowic). Wiedziałeś, synku?

4.
„Mam trzy żabki chłopczyku, chcesz?”. „Byłem w kościółku”. Nagrobki stały w hortensjach. Lamenty w winogronach.  Przywykajmy do siebie, pożegnanie.

5.
Woda się nie cofa, a trwa w obrazach, które pomnaża, w ich beznadziejnych odbiciach. „Słyszę szum i szelesty, i plusk po olszynach, / Gdzie się oddech mój stykał z oddechem przyrody. / Woda płynie… czas mija… serce zapomina… / I opada, jak ciężar, na samo dno wody” (Stanisław Baliński).

6.
Twój głos to spadający kamień. Radujesz się chłodem, odwiedzając groby. „Nad Pilicą mgła. Czółno opuszczone / Konik ciągnie wóz, to nie w moją stronę / Gęstwa białych piór po łące się trzepie / Za łąkami las. Może tam jest lepiej?” (Jarosław Iwaszkiewicz).

7.
Ani nie ma tego, co jest. Ale nie ma też tego, co będzie. „Bóg człeka z gliny stworzył, piszą historyje; / jakoż on nie rozmoknie, gdy ustawnie pije?” (Wespazjan Kochowski).

8.
Chmury, klepsydry, żołędzie. Ginie od słońca cień opuszczony. „Gdy znalazłem słowo, którego na próżno / szukałem dzień i noc, / okazało się niepotrzebne. / Nawet nie wiedziałem / do czego ma służyć” (Jerzy Hordyński).

9.
Zasiewam mak, cicho. Wiatr czy oddech miesza jedno z drugim? „Szelesty chodzą po zbożu. W bladym sitowiu niepokój” (Józef Łobodowski).

10.
„Bladym uczyń nas rankiem, wschodzącym na niebie, / Obłokiem, co w południe leniwo przepływa, / Woalem czarnej nocy, co ziemię nakrywa – / Oswobodź nas od duszy i wybaw od siebie” (Jan Lechoń).

Bartosz Suwiński

 


Przeczytaj też wcześniejsze odcinki „Notatek na marginesach” B. Suwińskiego, wiersze autora w dziale 'poezja', a także w 'porcie literackim' recenzje jego tomików: Bliki (2013), Odpust (2013), Uroczysko (2014), Wyraj (2017), Bura (2019) oraz książki eseistycznej Pory poezji. Koncepcja czasu w twórczości poetyckiej Krystyny Miłobędzkiej (2017)