Z DNIA NA DZIEŃ, Z TYGODNIA NA TYDZIEŃ
„Protokół Kulturalny” nr 68 – 2018
Ukazał się kolejny numer poznańskiego kwartalnika „Protokół Kulturalny”. Przypomnijmy: pismo wydawane jest przez Klub Literacki „Dąbrówka” – Piątkowskie Centrum Kultury PSM. W bieżącym numerze wykorzystano prace graficzne Witolda Zakrzewskiego, o którego twórczości pisze Edyta Kulczak w materiale „Wielkie płótna zastawiają świat – puste gwoździe po obrazach”. A periodyk otwiera materiał Artura Dudzińskiego „Władysław Gomułka – syn Antystenesa”.
Co jeszcze w głębi PK nr 68?
Poezja: Anna Bagriana (tłum. z ukraińskiego Wojciech Pestka), Sławomir Krzyśka, Zbigniew Kresowaty, Anna Landzwójczak, Elżbieta Tylenda, Barbara Tylman, Celina Lesiewcz, Mateusz Wabik, Ewa Moskalik, Irena Banaszkiewicz-Niedzielska, Katarzyna Michalewska, Kalina Izabela Zioła, Paweł Wawrzyniak, Brygida Mielcarek, Zdzisław Czwartos, Andrzej Appel, Weronika Materkowska, Agnieszka Mąkinia, Stanisław Chutkowski, Małgorzata Szczęsna, Jan Wojciech Malik, Edward Henka, Aleksandra Pawlisz-Jabłońska.
Kołobrzeska Noc Poetów 2019
29 marca 2019 – (piątek)
godz. 17.00 – Sala Koncertowa w Ratuszu Miejskim w Kołobrzegu
- wykład profesor Marii Szyszkowskiej pod nazwą „Niepokoje człowieka XXI wieku, a w tym Miłość i jej odmiany”;
- spotkanie z Janem Stępniem z Nałęczowa, poetą, malarzem i rzeźbiarzem pt. „Stosunek do zwierząt, jako miara człowieczeństwa”;
- wystawa malarska pt. „Kwiaty Chwały” autorstwa Julii Pawlickiej-Dekert z Gniezna;
- oprawa wokalno-muzyczna – Małgorzata Siemieniec, Janusz Strugała.
30 marca 2019 (sobota)
- godz. 16.00 – Sala Koncertowa Ratusza Miejskiego w Kołobrzegu
- w ramach Światowego Dnia Poezji prezentacje twórczości poetów z Wietnamu i Polski
Międzynarodowy Konkurs Małej Formy Graficznej i Ekslibrisu
Organizatorem konkursu jest Muzeum Miasta Ostrowa Wielkopolskiego.
Konkurs ma charakter otwarty.
Do konkursu można zgłaszać małe formy graficzne i ekslibrisy wykonane w latach 2016-2019. Artyści biorący udział w konkursie po raz pierwszy mogą nadsyłać prace wykonane przed rokiem 2016.
Wymiary grafiki nie mogą przekraczać 200 x 200 mm; maksymalne wymiary papieru to 300 x 300 mm.
Do konkursu zostaną zakwalifikowane wyłącznie odbitki z płyt graficznych. Nie należy przesyłać prac wykonanych techniką cyfrową, odbitek fotograficznych i kserokopii.
Prace należy dostarczyć pocztą (szczegóły w regulaminie).
Подробнее: Międzynarodowy Konkurs Małej Formy Graficznej i Ekslibrisu
„Historie sieroce” Marzeny Jaworskiej
Leszek Żuliński
SMAKI ŻYCIA
Najgrubsza książka poetycka, jaką opublikowałem, to było trzecie wydanie mojego tomiku Ja, Faust – książka liczyła 158 stron. Teraz trzymam w ręku tomik Marzeny Jaworskiej liczący raptem 18 stron i zawierający 14 wierszy. Co to znaczy? Ano nic nie znaczy, bowiem wartość żadnej książki nie zależy od jej opasłości.
Oto notka o autorce tej cieniutkiej książki: Marzena Jaworska, ur. 1978 w Białymstoku. Absolwentka dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie pracuje jako specjalistka ds. PR. Publikowała m.in. w „Przeglądzie Artystyczno-Literackim”, „Studium”, „Frazie”, „Lampie i iskrze Bożej”, „Autografie”, „FA-arcie”. Laureatka licznych konkursów literackich. Wydała tomik z wierszami dla dzieci „Fraszki” (2017).
Marzena Jaworska – jak widać z powyższej notki – jest aktywna i jeszcze raz widać, że nie liczba wydawanych tomików, a ich jakość się liczy. Tu mamy do czynienia z taką właśnie sytuacją. Bo ten cienki „tomiczek” jest warty lektury.
„Ciemna strona światła” Lesława Nowary
Ewa Witke
JAK TO JEST UTRACIĆ ŚWIATŁO
Większość wierszy Lesława Nowary cechuje niebanalna aura, mająca w sobie osobliwe skrzenie i zaskakującą światłość. Jednak nie ma co tu liczyć na błysk euforycznych uniesień autora. To poezja wyważona. Dojrzała. Nasycona intymnością. Co ciekawe, żadnej mowy o rozkoszy. Zdecydowanie bliżej do obszarów zacienionych, aniżeli do światła będącego objawieniem radości duchowej - lub arkadyjskiego, sielskiego życia. Niewiele też płomiennego uśmiechu. Najwyraźniej nie chodzi tu o światło, jako zapowiedź ukojenia czy znak porządku.
Wobec tego, „co z tym światłem” w wierszach Lesława Nowary. Czy jest symbolem niepokoju, niedosytu, ubywania? Ile w jego ciemnej stronie demiurgicznej siły? Oraz infernalnych zjawisk/wydarzeń przyczyniających się do ziemskiego znużenia? I czy jeszcze, tym psychicznym przeciążeniem, "zeszpeceniem" można zaskoczyć czytelnika?
światło jest płaskie i ostre / kiedy z chrzęstem wchodzi / we wszystkie szczeliny / tak jakby nas w stogu siana / ukrytych / po omacku szukało widłami // a przed nami / niebo jak biały lej / otwiera się / i nas wciąga / na wpół oślepłych / na wpół uduszonych / zwabionych zapachem / płonących skrzydełek
(z wiersza ciemna strona światła)